ಬಿಜೆಪಿ ಶಸ್ತ್ರ­ಸ­ನ್ಯಾಸ

ಯುದ್ಧ­ಕಾ­ಲ­ದಲ್ಲಿ ಶಸ್ತ್ರ ಕೆಳ­ಗಿಟ್ಟ ಸ್ಥಿತಿ ಈಗ ಬಿಜೆ­ಪಿ­ಯದು. ಆರು ದಶ­ಕ­ಗ­ಳಿಂದ ಕುಟುಂಬ ರಾಜ­ಕಾ­ರಣ ಹಾಗೂ ಭ್ರಷ್ಟಾ­ಚಾ­ರಕ್ಕೆ ವಿರೋ­ಧ­ವೆಂಬ ಎರಡು ದಿವ್ಯಾ­ಸ್ತ್ರ­ಗ­ಳನ್ನು ಬಳ­ಸಿ­ಕೊಂಡು ಸಂಸ­ದೀಯ ರಾಜ­ಕಾ­ರ­ಣದ ಮೆಟ್ಟಿ­ಲೇ­ರುತ್ತಾ ದೆಹ­ಲಿಯ ಕೆಂಪು­ಕೋಟೆ ಹಾಗೂ ವಿಧಾ­ನ­ಸೌ­ಧದ ಮೂರನೇ ಮಹ­ಡಿ­ಯಲ್ಲಿ ಅವ­ಕಾಶ ಗಿಟ್ಟಿ­ಸಿದ ಬಿಜೆಪಿ ಇದೀಗ ಅಸ್ತ್ರ­ಗ­ಳನ್ನೇ ಕಳೆ­ದು­ಕೊಂಡ ಯೋಧ­ನಂತೆ ಪರಿ­ತ­ಪಿ­ಸ­ಬೇ­ಕಾ­ಗಿದೆ.
ಚುನಾ­ವ­ಣೆ­ಯಲ್ಲಿ ಗೆಲ್ಲಲು ಹಣ-ಹೆಂಡ­ದಂ­ತಹ ಆಮಿ­ಷ­ವನ್ನೇ ನೆಚ್ಚಿ­ಕೊ­ಳ್ಳ­ಬೇ­ಕಾದ ದುರ್ಗತಿ ಬಿಜೆ­ಪಿಗೆ ಬಂದೊ­ದ­ಗಿದೆ. ಯಾವ ದೇಶ­ಭಕ್ತಿ, ರಾಷ್ಟ್ರ­ಪ್ರೇಮ, ಸೈದ್ಧಾಂ­ತಿಕ ರಾಜ­ಕಾ­ರಣ ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಮಾತ­ನಾ­ಡು­ತ್ತಿದ್ದ ಬಿಜೆಪಿ ಈಗ ಅವೆ­ಲ್ಲ­ವನ್ನು ಬಂಗಾ­ಳ­ಕೊ­ಲ್ಲಿಗೆ ಎಸೆದು ಕುಟಿಲ ರಾಜ­ಕಾ­ರ­ಣದ ಬೆನ್ನು­ಬಿ­ದ್ದಿದೆ. ಬಿಜೆ­ಪಿಯ ಹಿಂದಿದ್ದ `ದೇಶ­ಭಕ್ತ'ರೂ ಕೂಡ ಮುಜು­ಗರ ಪಟ್ಟು­ಕೊ­ಳ್ಳ­ಬೇ­ಕಾದ ವಾತಾ­ವ­ರಣ ನಿರ್ಮಾ­ಣ­ವಾ­ಗಿದೆ.
ಕಳೆದ ವಿಧಾ­ನ­ಸಭೆ ಚುನಾ­ವಣೆ ಸಮಯ ನೆನ­ಪಿ­ಸಿ­ಕೊಳ್ಳಿ. ಅದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ಕುಮಾ­ರ­ಸ್ವಾ­ಮಿ­ಯ­ವರು ಮಾತಿಗೆ ತಪ್ಪಿ, ಯಡಿ­ಯೂ­ರ­ಪ್ಪ­ನ­ವ­ರಿಗೆ ಅಧಿ­ಕಾರ ಬಿಟ್ಟು­ಕೊ­ಡದೇ ಇದ್ದಾಗ ಯಡಿ­ಯೂ­ರ­ಪ್ಪ­ರಾ­ದಿ­ಯಾಗಿ ಬಿಜೆಪಿ ಪ್ರಮು­ಖರು ಆಡಿದ ಮಾತು­ಗ­ಳನ್ನು ಮೆಲುಕು ಹಾಕಿ.
ಜನ­ತಾ­ದಳ, ಕಾಂಗ್ರೆ­ಸ್‌­ಗಳು `ಅಪ್ಪ-ಮಕ್ಕಳ, ಅವ್ವ-ಮಕ್ಕಳ' ಪಕ್ಷ­ಗ­ಳಾ­ಗಿವೆ. ದೇಶದ ಹಿತ­ದೃ­ಷ್ಟಿ­ಗಿಂತ ಕುಟುಂ­ಬದ ಆಸ್ತಿ­ಯನ್ನು ಕ್ರೋಢೀ­ಕ­ರಿ­ಸು­ವುದು, ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕ­ಳನ್ನು ರಾಜ­ಕೀ­ಯ­ದಲ್ಲಿ ಮೇಲೆ ತರು­ವುದು ಮಾತ್ರ ಇವೆ­ರೆಡು ಪಕ್ಷ­ಗಳು ಮಾಡಿ­ಕೊಂಡು ಬಂದಿವೆ. ಅಪ್ಪ-ಮಕ್ಕಳ ಪಕ್ಷದ ಸರ್ವ­ನಾ­ಶವೇ ತಮ್ಮ ಗುರಿ. ಕುಟುಂಬ ರಾಜ­ಕಾ­ರಣ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಕೊನೆ­ಯಾ­ಗ­ಬೇಕು. ಇನ್ನೆಂದೂ ರಾಜ್ಯ­ದಲ್ಲಿ ಕುಟುಂಬ ರಾಜ­ಕಾ­ರಣ ದೈನೇಸಿ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ರಾಜ್ಯ ಬರ­ಬಾ­ರದು. ಅಂತಹ ಉತ್ತಮ ಆಡ­ಳಿತ ನೀಡು­ತ್ತೇವೆ ಎಂದು ಯಡಿ­ಯೂ­ರಪ್ಪ ಘರ್ಜಿ­ಸಿ­ದ್ದರು.
ಕೇವಲ 8 ದಿನ­ಗಳ ಕಾಲ ಮುಖ್ಯ­ಮಂ­ತ್ರಿ­ಯಾಗಿ ಯಡಿ­ಯೂ­ರ­ಪ್ಪ­ನ­ವರು ಬಹು­ಮತ ಸಾಬೀತು ಪಡಿ­ಸಲು ಸಾಧ್ಯ­ವಾ­ಗದೇ ಇದ್ದಾಗ ಬೆಂಗ­ಳೂ­ರಿನ ಮಹಾ­ತ್ಮ­ಗಾಂಧಿ ಪ್ರತಿಮೆ ಬಳಿ ಯಡಿ­ಯೂ­ರಪ್ಪ, ಅನಂ­ತ­ಕು­ಮಾರ್‌ ಘರ್ಜಿ­ಸಿದ ಪರಿ ಇದೇ ಮಾದ­ರಿ­ಯ­ಲ್ಲಿತ್ತು. ಮಾರನೇ ದಿನದ ಎಲ್ಲಾ ಪತ್ರಿ­ಕೆ­ಗಳು, ಟಿ.ವಿ. ಮಾಧ್ಯ­ಮ­ಗಳು ಅದನ್ನೇ ಬಿತ್ತ­ರಿ­ಸಿ­ದ್ದವು. ಅವೆ­ಲ್ಲ­ವನ್ನೂ ಯಡಿ­ಯೂ­ರಪ್ಪ ಇದೀಗ ಮರೆತು ಬಿಟ್ಟಿ­ದ್ದಾರೆ.
`ತಾವೆಂದು ಕುಟುಂಬ ರಾಜ­ಕಾ­ರ­ಣ­ವನ್ನು ವಿರೋ­ಧಿ­ಸಿ­ರ­ಲಿಲ್ಲ, ಆ ಬಗ್ಗೆ ನಾನ್ಯಾ­ವತ್ತು ಟೀಕೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ' ಎಂದು ಯಡಿ­ಯೂ­ರಪ್ಪ ಹೇಳಿ­ದ್ದಾರೆ. ಸಚಿವೆ ಶೋಭಾ ಕರಂ­ದ್ಲಾಜೆ ಕೂಡ, ಬಿಜೆಪಿ ಅದರ ವಿರುದ್ಧ ಎಂದೂ ಹೋರಾಟ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಅಪ್ಪ-ಮಗ ರಾಜ­ಕೀ­ಯ­ದಲ್ಲಿ ಇರ­ಬಾ­ರ­ದೆಂ­ದೇನೋ ಕಾನೂ­ನಿಲ್ಲ ಎಂದು ಘೋಷಿ­ಸಿ­ದ್ದಾರೆ.
ನೆಹರೂ ಕುಟುಂಬ ರಾಜ­ಕಾ­ರ­ಣ­ವನ್ನು ಆದಿ­ಯಿಂ­ದಲೂ ಬಿಜೆಪಿ ವಿರೋ­ಧಿ­ಸಿ­ಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದು ಸುಳ್ಳೇ? ಜನ­ಸಂ­ಘದ ಸಂಸ್ಥಾ­ಪಕ ಶ್ಯಾಮ­ಪ್ರ­ಸಾದ್‌ ಮುಖರ್ಜಿ, ಮಾಜಿ ಪ್ರಧಾನಿ ಅಟಲ್‌ ಬಿಹಾರಿ ವಾಜ­ಪೇಯಿ, ಬಿಜೆಪಿ ಮುಖಂಡ ಎಲ್‌.ಕೆ. ಆಡ್ವಾಣಿ ಪ್ರತಿ­ಪಾ­ದಿ­ಸಿದ್ದು, ಹೋರಾಡಿ ಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದು ಎಲ್ಲವೂ ಸುಳ್ಳೇ? ತುರ್ತು ಪರಿ­ಸ್ಥಿ­ತಿಯ ನಂತರ ಅಸ್ತಿ­ತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದ ಕಾಂಗ್ರೆ­ಸ್ಸೇ­ತರ ಮೊದಲ ಸರ್ಕಾ­ರ­ದಲ್ಲಿ ಮೊರಾರ್ಜಿ ದೇಸಾಯಿ ಪ್ರಧಾ­ನಿ­ಯಾ­ಗು­ವಾಗ ಇದೇ ಜನ­ಸಂಘ ಯಾವ ಧ್ಯೇಯದ ಮೇಲೆ ಅವ­ರಿಗೆ ಬೆಂಬಲ ನೀಡಿತ್ತು. ನೆಹರೂ ಕುಟುಂ­ಬದ ಸರ್ವಾ­ಧಿ­ಕಾ­ರ­ವನ್ನು ಕೊನೆ­ಗಾ­ಣಿ­ಸ­ಬೇ­ಕೆಂಬ ಆಶೆ­ಯ­ಲ್ಲಿಯೇ ತಾನೆ? ಚರಿ­ತ್ರೆಯ ಅರಿ­ವಿ­ಲ್ಲ­ದ­ವರು, ಸ್ವಾರ್ಥ­ಕ್ಕಾಗಿ ರಾಜ­ಕೀ­ಯ­ವನ್ನು ಹಾಯಿ­ದೋಣಿ ಮಾಡಿ­ಕೊಂ­ಡ­ವರು ಮಾತ್ರ ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಮಾತ­ನಾ­ಡಲು ಸಾಧ್ಯ.
ರಾಮ­ಮ­ನೋ­ಹರ್‌ ಲೋಹಿಯಾ, ಮಧು ಲಿಮೆಯೆ, ಜಾರ್ಜ್‌ ಫರ್ನಾಂ­ಡೀಸ್‌, ವಿ.ಪಿ.ಸಿಂಗ್‌­ರಂ­ತಹ ಸಮಾ­ಜ­ವಾದಿ ಮುಖಂ­ಡರು ಇದನ್ನೇ ಪ್ರತಿ­ಪಾ­ದಿ­ಸುತ್ತಾ ಕಾಂಗ್ರೆ­ಸ್‌ನ್ನು ಹೀನಾ­ಮಾನ ಬಯ್ಯುತ್ತಾ ಹೋರಾಟ ನಡೆ­ಸಿ­ಕೊಂಡು ಬಂದರು. ಅದೆಲ್ಲಾ ಒತ್ತ­ಟ್ಟಿ­ಗಿ­ರಲಿ. ಬಿಜೆಪಿ ಕೂಡ ಕಳೆದ 50-60 ವರ್ಷ­ಗ­ಳಲ್ಲಿ ಕುಟುಂಬ ರಾಜ­ಕಾ­ರಣ ವಿರೋ­ಧಿ­ಸು­ವು­ದನ್ನೇ ಪ್ರಧಾನ ಅಸ್ತ್ರ­ವಾ­ಗಿ­ಸಿ­ಕೊಂಡು ಚುನಾ­ವ­ಣೆ­ಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚೆಚ್ಚು ಸೀಟು ಗಳಿ­ಸುತ್ತಾ ಹೋಯಿತು.
ನೆಹರು, ಇಂದಿರಾ, ರಾಜೀವ, ಸೋನಿಯಾ, ರಾಹುಲ್‌ ಹೀಗೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ ಒಂದು ಕುಟುಂ­ಬದ ಸ್ವತ್ತಾ­ಗಿದೆ ಎಂಬ ಕಾರ­ಣಕ್ಕೆ ಜನ ಅದರ ವಿರುದ್ಧ ನಿಂತರು. ಪ್ರಜಾ­ಪ್ರ­ಭುತ್ವ ರಾಷ್ಟ್ರ­ವಾಗಿ ಭಾರತ ಪರಿ­ವ­ರ್ತಿ­ತ­ವಾದ ಮೇಲೂ ಒಂದೇ ಕುಟುಂ­ಬದ(ರಾಜ­ಮ­ನೆ­ತ­ನ­ದಂತೆ) ರಾಜ­ಕಾ­ರ­ಣ­ವನ್ನು ತೊಲ­ಗಿ­ಸಲು ನೂರಾರು ನಾಯ­ಕರು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ­ಯೆ­ನ್ನದೇ ದುಡಿ­ದಿ­ದ್ದಾರೆ. ಅದೆ­ಲ್ಲ­ದರ ಫಲಿ­ತ­ವಾ­ಗಿಯೇ ಬಿಜೆಪಿ ಇಂದು ಅಧಿ­ಕಾ­ರದ ಗದ್ದುಗೆ ಹಿಡಿ­ಯಲು ಸಾಧ್ಯ­ವಾ­ಗಿದೆ. ಈಗ ಅದೆ­ನ್ನೆಲ್ಲಾ ನಾವು ಮಾಡಿಯೇ ಇಲ್ಲ­ವೆಂದು ಯಡಿ­ಯೂ­ರ­ಪ್ಪ­ನ­ವರು ಹೇಳು­ತ್ತಾ­ರೆಂದು ಜನ ಏನೆಂದು ಕೊಳ್ಳ­ಬೇಕು.
ಹಾಗೆಯೇ ಯಡಿ­ಯೂ­ರ­ಪ್ಪ­ನ­ವರು ದೇವ­ರಾ­ಣೆಗೂ ತನ್ನ ಮಗ ಚುನಾ­ವ­ಣೆಗೆ ನಿಲ್ಲು­ವು­ದಿ­ಲ್ಲ­ವೆಂದು ಘಂಟಾ­ಘೋ­ಷ­ವಾಗಿ ಹೇಳಿ­ದ್ದರು. ಕಡೆಗೆ ಶಿವ­ಮೊ­ಗ್ಗದ ಹಿರಿಯ ಬಿಜೆಪಿ ಮುಖಂ­ಡ­ರನ್ನು ಕಡೆ­ಗ­ಣಿಸಿ ತಮ್ಮ ಮಗ ಬಿ.ವೈ. ರಾಘ­ವೇಂ­ದ್ರ­ನಿಗೆ ಲೋಕ­ಸ­ಭೆಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿ­ಸಲು ಅನುವು ಮಾಡಿ­ಕೊ­ಟ್ಟಿ­ದ್ದಾರೆ.
ಹಾಗಂತ ಅವರ ಮಗ ರಾಜ­ಕೀ­ಯಕ್ಕೆ ಬರ­ಬಾ­ರದು ಎಂಬುದು ಇಲ್ಲಿನ ವಾದ­ವಲ್ಲ. ರಾಜ­ಕಾ­ರಣ ಪ್ರತಿ­ಯೊ­ಬ್ಬರ ಹಕ್ಕು. ಭಾರ­ತೀಯ ಪ್ರಜೆ­ಯಾಗಿ ರಾಘ­ವೇಂದ್ರ ಚುನಾ­ವ­ಣೆಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿ­ಸು­ವು­ದನ್ನು ತಡೆ­ಯು­ವುದು ಸ್ವತಃ ಯಡಿ­ಯೂ­ರ­ಪ್ಪ­ನ­ವ­ರಿಗೆ ಸಾಧ್ಯ­ವಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ತಮ್ಮ ಮಗ ಚುನಾ­ವ­ಣೆಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿ­ಸು­ವು­ದಿ­ಲ್ಲ­ವೆಂದು ದೇವರ ಮೇಲೆ ಆಣೆ ಮಾಡ­ಬೇ­ಕಾ­ಗಿ­ರ­ಲಿಲ್ಲ. ಅದು ಅವನ ಹಕ್ಕು, ಸ್ಪರ್ಧಿ­ಸು­ತ್ತಾ­ನೆಂದು ಅವರು ನೇರ­ವಾಗಿ ಹೇಳ­ಬಿ­ಡ­ಬ­ಹು­ದಿತ್ತು. ನಾಟ­ಕ­ವಾ­ಡಲು ಹೋಗಿ, ನಾಟ­ಕ­ಕ್ಕಾಗಿ ಹೆಣೆದ ಬಲೆಗೆ ತಾವೇ ಸಿಕ್ಕಿ­ಬಿ­ದ್ದಿ­ರುವ ಸ್ಥಿತಿ ಯಡಿ­ಯೂ­ರ­ಪ್ಪ­ನ­ವ­ರದು.
ಸೂಕ್ತ­ವಲ್ಲ:
ಯಾವುದೇ ಪಕ್ಷವೂ ಕುಟುಂಬ ರಾಜ­ಕಾ­ರ­ಣ­ವನ್ನು ಬೆಂಬ­ಲಿ­ಸು­ವುದು ಸೂಕ್ತ­ವಲ್ಲ. ದೇವೇ­ಗೌ­ಡರು, ಸೋನಿ­ಯಾ­ಗಾಂಧಿ ಮಾಡು­ತ್ತಾ­ರೆಂದು ಬಿಜೆ­ಪಿ­ಯ­ವರು ಮಾಡು­ವುದು ದಳ-ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ ಹಾಗೂ ಬಿಜೆಪಿ ಮಧ್ಯೆ ಏನು ವ್ಯತ್ಯಾ­ಸ­ವು­ಳಿ­ದಂ­ತಾ­ಯಿತು?
ರಾಜ­ಕಾ­ರ­ಣಿಯ ಮಗನೇ ಇರಲಿ, ಯಾವಾ­ತನೇ ಇರಲಿ. ಚುನಾ­ವ­ಣೆಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿ­ಸಲು ರಾಜ­ಕೀಯ ಅನು­ಭವ, ಜನರ ಒಡ­ನಾಟ ಮುಖ್ಯ. ಶಿವ­ಮೊಗ್ಗ ಲೋಕ­ಸಭಾ ಕ್ಷೇತ್ರ­ದಲ್ಲಿ ಸ್ಪರ್ಧಿ­ಸ­ಲಿ­ರುವ ರಾಘ­ವೇಂ­ದ್ರ­ನಿಗೆ ಯಡಿ­ಯೂ­ರ­ಪ್ಪನ ಮಗ ಎಂಬ ಹೆಗ್ಗ­ಳಿ­ಕೆಯ ಹೊರ­ತಾಗಿ ಯಾವುದೇ ರಾಜ­ಕೀಯ ಅರ್ಹ­ತೆ­ಯಿಲ್ಲ. ಹಾಗಂ­ದರೆ ಮುಖ್ಯ­ಮಂ­ತ್ರಿ­ಯಾ­ಗಲು ಕುಮಾ­ರ­ಸ್ವಾ­ಮಿಗೆ ಏನಿತ್ತು ಎಂಬ ಮಾರು­ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳ­ಬ­ಹುದು? ಅದಕ್ಕೆ ಯಡಿ­ಯೂ­ರ­ಪ್ಪ­ನ­ವರೇ ಉತ್ತ­ರಿ­ಸ­ಬೇ­ಕಾ­ಗು­ತ್ತದೆ!
ಯಡಿ­ಯೂ­ರಪ್ಪ ಉಪ­ಮು­ಖ್ಯ­ಮಂ­ತ್ರಿ­ಯಾದ ನಂತರ ಪ್ರವ­ರ್ಧ­ಮಾ­ನಕ್ಕೆ ಬಂದ­ವರು ರಾಘ­ವೇಂದ್ರ. ಅಲ್ಲಿ­ಯ­ವ­ರೆಗೆ ಶಿಕಾ­ರಿ­ಪು­ರದ ಉಸ್ತು­ವಾರಿ ನೋಡಿ­ಕೊ­ಳ್ಳು­ತ್ತಿ­ದ್ದ­ವರು(ಯಡಿ­ಯೂ­ರಪ್ಪ ಶಾಸ­ಕ­ರಾಗಿ, ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದ ನಾಯ­ಕ­ರಾಗಿ 30 ವರ್ಷ ರಾಜ­ಕೀಯ ಜೀವನ ಅನು­ಭ­ವಿ­ಸಿ­ದಾಗ) ಅವರ ಆಪ್ತ ಗುರು­ಮೂರ್ತಿ ಹಾಗೂ ಪದ್ಮ­ನಾ­ಭ­ಭಟ್‌. ರಾಘ­ವೇಂದ್ರ ಬೆಂಗ­ಳೂ­ರಿ­ನ­ಲ್ಲಿ­ದ್ದಿದ್ದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಶಿವ­ಮೊಗ್ಗ ರಾಜ­ಕಾ­ರ­ಣದ ಗಂಧ­ಗಾಳಿ ಗೊತ್ತಿ­ರ­ಲಿಲ್ಲ.
ತಮ್ಮ ಮಗ­ನನ್ನು ರಾಜ­ಕಾ­ರ­ಣಕ್ಕೆ ತರ­ಬೇ­ಕೆಂದು ನಿಶ್ಚ­ಯಿ­ಸಿದ ಯಡಿ­ಯೂ­ರಪ್ಪ ಕಳೆದ ಸ್ಥಳೀಯ ಸಂಸ್ಥೆ­ಗಳ ಚುನಾ­ವಣೆ ಸಂದ­ರ್ಭ­ದಲ್ಲಿ ಶಿಕಾ­ರಿ­ಪುರ ಪುರ­ಸಭೆ ಚುನಾ­ವ­ಣೆಗೆ ನಿಲ್ಲಿ­ಸಿ­ದರು. ಅಲ್ಲಿ ಗೆದ್ದ ರಾಘ­ವೇಂದ್ರ ಕೆಲ ದಿನ ಅಧ್ಯ­ಕ್ಷರೂ ಆದರು. ಅದರ ಜತೆಗೆ ವಿವೇ­ಕಾ­ನಂದ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಕಾರ್ಯ­ದ­ರ್ಶಿಯೂ ಆಗಿ ಕಾರ್ಯ­ನಿ­ರ್ವ­ಹಿ­ಸ­ತೊ­ಡ­ಗಿ­ದರು. ಯಡಿ­ಯೂ­ರಪ್ಪ ಉಪ­ಮು­ಖ್ಯ­ಮಂ­ತ್ರಿ­ಯಾದ ನಂತರ, ಅಂದರೆ ಅಧಿ­ಕಾರ ಅನು­ಭ­ವಿ­ಸ­ತೊ­ಡ­ಗಿದ ಮೇಲೆ ರಾಘ­ವೇಂದ್ರ ಮೇಲೇ­ರುತ್ತಾ ಬಂದರು. ಶಿವ­ಮೊಗ್ಗ ಜಿಲ್ಲೆಯ ರಾಜ­ಕಾ­ರ­ಣ­ದಲ್ಲಿ ಮೂಗು ತೂರಿ­ಸ­ಲಾ­ರಂ­ಭಿ­ಸಿದ ರಾಘು, ನಂತರ ಅಧಿ­ಕಾ­ರಿ­ಗಳ ವರ್ಗಾ­ವ­ಣೆ­ಯಂ­ತಹ ಕೆಲ­ಸ­ವನ್ನೂ ಮಾಡ­ತೊ­ಡ­ಗಿ­ದರು. ಇದು ರಾಘು ಚರಿತ್ರೆ.
ಆದರೆ ಶಿವ­ಮೊ­ಗ್ಗ­ದಲ್ಲಿ ಬಿಜೆ­ಪಿ­ಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಬೆಳೆ­ಸಿ­ದ­ವ­ರಲ್ಲಿ ಯಡಿ­ಯೂ­ರ­ಪ್ಪ­ನ­ವರ ಜತೆಗೆ ಡಿ.ಎಚ್‌. ಶಂಕ­ರ­ಮೂರ್ತಿ, ಕೆ.ಎಸ್‌. ಈಶ್ವ­ರಪ್ಪ, ಆಯ­ನೂರು ಮಂಜು­ನಾಥ್‌, ಆರಗ ಜ್ಞಾನೇಂದ್ರ, ಪಿ.ವಿ. ಕೃಷ್ಣ­ಭಟ್‌, ರಾಮ­ಚಂದ್ರ ಹೀಗೆ ಪಟ್ಟಿ ಬೆಳೆ­ಯುತ್ತಾ ಹೋಗು­ತ್ತದೆ.
ಮಾಜಿ ಮುಖ್ಯ­ಮಂತ್ರಿ ಎಸ್‌. ಬಂಗಾ­ರ­ಪ್ಪ­ನ­ವರ ಬಿಗಿ­ಮು­ಷ್ಟಿ­ಯ­ಲ್ಲಿದ್ದ ಶಿವ­ಮೊಗ್ಗ ಜಿಲ್ಲೆ­ಯನ್ನು ತಮ್ಮ ತೆಕ್ಕೆಗೆ ತೆಗೆ­ದು­ಕೊಂಡ ಯಡಿ­ಯೂ­ರಪ್ಪ, ಕ್ರಮೇ­ಣ­ವಾಗಿ ಬಂಗಾ­ರ­ಪ್ಪ­ನ­ವ­ರನ್ನೇ ಬದಿ­ಗೊ­ತ್ತು­ವಷ್ಟು ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಬೆಳೆ­ಸಿ­ಕೊಂ­ಡರು. ಅದಕ್ಕೆ ಬಂಗಾ­ರಪ್ಪ ಕೂಡ ಕಾರ­ಣ­ರಾ­ದರು. 2004ರಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಚುನಾ­ವ­ಣೆ­ಯಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ಸೇರಿದ್ದ ಬಂಗಾ­ರಪ್ಪ ಜಿಲ್ಲೆ­ಯಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ಬೆಳೆ­ಯಲು ಕಾರ­ಣ­ರಾ­ದರು. ಸೊರಬ, ಭದ್ರಾ­ವತಿ ಹೊರ­ತಾಗಿ ಉಳಿದ 5 ಕಡೆ ಬಿಜೆಪಿ ಶಾಸ­ಕ­ರನ್ನು ಗೆಲ್ಲಿ­ಸಲು ಬಂಗಾ­ರಪ್ಪ ಕಾರ­ಣ­ರಾ­ದರು. ನಂತರ ಬಂಗಾ­ರಪ್ಪ ಬಿಜೆಪಿ ತೊರೆದು, ಸಮಾ­ಜ­ವಾದಿ ಪಕ್ಷ­ದಿಂದ ಸಂಸ­ದ­ರಾಗಿ, ನಂತರ ಅಲ್ಲೂ ಬಿಟ್ಟು ಈಗ ಕಾಂಗ್ರೆ­ಸಿಗೆ ಬಂದು ಸೇರಿ­ದ್ದಾರೆ.
ಸೋಲಿ­ಲ್ಲದ ಸರ­ದಾ­ರ­ನೆಂಬ ಕೀರ್ತಿಗೆ ಪಾತ್ರ­ರಾ­ಗಿದ್ದ ಬಂಗಾ­ರ­ಪ್ಪ­ರಿಗೆ ಸೋಲಿನ ರುಚಿ ತೋರಿ­ಸಿ­ದ­ವರು ಬಿಜೆಪಿ ಮುಖಂಡ ಆಯ­ನೂರು ಮಂಜು­ನಾಥ. ಒಮ್ಮೆ ಲೋಕ­ಸ­ಭೆಗೆ ಆರಿ­ಸಿ­ಹೋದ ಆಯ­ನೂರು ಪಕ್ಷದ ಆಂತ­ರಿಕ ಜಗ­ಳದ ಕಾರ­ಣ­ದಿಂದ ಬಿಜೆಪಿ ತೊರೆದು ಕಾಂಗ್ರೆ­ಸ್‌ಗೆ ಹೋದರು. ಬಂಗಾ­ರಪ್ಪ ಬಿಜೆ­ಪಿ­ಯಿಂದ ಸ್ಪರ್ಧಿ­ಸಿ­ದಾಗ ಆಯ­ನೂರು ಕಾಂಗ್ರೆ­ಸ್‌­ನಿಂದ ಕಣ­ಕ್ಕಿ­ಳಿ­ದಿ­ದ್ದರು. ಬಂಗಾ­ರಪ್ಪ ಸಮಾ­ಜ­ವಾದಿ ಪಕ್ಷ­ದಿಂದ ಕಣ­ಕ್ಕಿ­ಳಿ­ದಾ­ಗಲೂ ಆಯ­ನೂರು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ ಅಭ್ಯರ್ಥಿ. ಬಂಗಾ­ರ­ಪ್ಪ­ರನ್ನು ಸೋಲಿ­ಸಲು ಆಯ­ನೂ­ರ್‌ಗೆ ಆಗ­ಲಿ­ಲ್ಲ­ವಾ­ದರೂ ಸಮ­ಬ­ಲದ ಸ್ಪರ್ಧೆ­ಯೊ­ಡ್ಡಿ­ದ್ದರು. ಬಂಗಾ­ರಪ್ಪ ಸಮಾ­ಜ­ವಾದಿ ಪಕ್ಷ­ದಿಂದ ಸ್ಪರ್ಧಿ­ಸಿ­ದ್ದಾಗ ಬಿಜೆ­ಪಿ­ಯಿಂದ ಭಾನು­ಪ್ರ­ಕಾಶ್‌ ಸ್ಪರ್ಧಿ­ಸಿ­ದ್ದರು. ಅವರು ಕೂಡ ಸಮರ್ಥ ಸ್ಪರ್ಧೆ­ಯೊ­ಡ್ಡಿ­ದ್ದರು.
ಹೀಗೆ ಇಬ್ಬರು ಗರ­ಡಿ­ಯಾ­ಳು­ಗಳು ಬಿಜೆ­ಪಿ­ಯ­ಲ್ಲಿ­ದ್ದರೂ ತಮ್ಮ ಮಗ­ನನ್ನೇ ಕಣಕ್ಕೆ ಇಳಿ­ಸಲು ಯಡಿ­ಯೂ­ರಪ್ಪ ಮುಂದಾ­ಗಿದ್ದು ಜಿಲ್ಲಾ ಬಿಜೆ­ಪಿ­ಯಲ್ಲಿ ಅಸ­ಮಾ­ಧಾ­ನದ ಹೊಗೆ ಎಬ್ಬಿ­ಸಿದೆ. ಆರಂ­ಭ­ದಲ್ಲಿ ತೀವ್ರ ವಿರೋಧ ವ್ಯಕ್ತ­ವಾ­ಗಿ­ತ್ತಾ­ದರೂ ನಂತರ ಯಡಿ­ಯೂ­ರಪ್ಪ ಅದನ್ನು ಶಮನ ಮಾಡಿ­ದ್ದಾರೆ. ಬೇರೆ ಜಿಲ್ಲೆ­ಯಲ್ಲಿ ಗೆಲ್ಲುವ ಅಭ್ಯರ್ಥಿ ಇಲ್ಲದೇ ಇರು­ವು­ದ­ರಿಂದ ಅನ್ಯ ಪಕ್ಷ­ದಿಂದ ಕರೆ­ತಂದು ಮಣೆ ಹಾಕು­ತ್ತಿ­ದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಬಿಜೆಪಿ ನೇತಾ­ರರು ಹೇಳು­ತ್ತಿ­ದ್ದಾ­ರಾ­ದರೂ ಶಿವ­ಮೊಗ್ಗ ಜಿಲ್ಲೆ­ಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದ­ವ­ರನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ತಮ್ಮ ಮಗ­ನಿಗೆ ಮಣೆ ಹಾಕಿದ್ದು ಯಾಕೆ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಬಿಜೆ­ಪಿ­ಯಲ್ಲಿ ಸದ್ಯ­ವಂತೂ ಉತ್ತ­ರ­ವಿಲ್ಲ.
ವಿಸ್ತ­ರಣೆ:
ಕುಟುಂಬ ರಾಜ­ಕಾ­ರಣ ಯಡಿ­ಯೂ­ರ­ಪ್ಪ­ನ­ವರ ಮನೆ­ಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಬೇರು ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಬಿಜೆ­ಪಿಗೆ ವ್ಯಾಧಿ­ಯಂತೆ ಅಂಟಿ­ಕೊಂ­ಡಿದೆ. ಇಡೀ ಬಳ್ಳಾರಿ ಜಿಲ್ಲೆಯೇ ಕುಟುಂಬ ರಾಜ­ಕಾ­ರ­ಣದ ಬಿರು­ಬಿ­ಸಿ­ಲಿ­ನಿಂದ ಕಂಗೆ­ಟ್ಟಿ­ದ್ದರೆ ಇದೀ ಮತ್ತೊ­ಬ್ಬರು ಅದಕ್ಕೆ ಸೇರ್ಪ­ಡೆ­ಯಾ­ಗು­ತ್ತಿ­ದ್ದಾರೆ.
ಜನಾ­ರ್ದ­ನ­ರೆಡ್ಡಿ, ಕರು­ಣಾ­ಕ­ರ­ರೆಡ್ಡಿ, ಸೋಮ­ಶೇ­ಖರ ರೆಡ್ಡಿ ಹೀಗೆ ಒಂದೇ ಕುಟುಂ­ಬದ ಮೂವರು ಶಾಸ­ಕರು, ಮಂತ್ರಿ­ಗಳು ಬಳ್ಳಾ­ರಿ­ಯ­ಲ್ಲಿ­ದ್ದಾರೆ. ಇವರ ಕುಟುಂ­ಬದ ಸೋದ­ರ­ನಂ­ತಿ­ರುವ ಶ್ರೀರಾ­ಮುಲು ಸಚಿ­ವ­ರಾ­ಗಿ­ದ್ದರೆ, ಅವರ ಅಳಿಯ ಸುರೇ­ಶ­ಬಾಬು ಶಾಸ­ಕ­ರಾ­ಗಿ­ದ್ದಾರೆ. ಇದೀಗ ಬಳ್ಳಾರಿ ಲೋಕ­ಸಭಾ ಕ್ಷೇತ್ರ­ದಿಂದ ಶ್ರೀರಾ­ಮುಲು ಸೋದರಿ ಜೆ. ಶಾಂತ ಕಣ­ಕ್ಕಿ­ಳಿ­ದಿ­ದ್ದಾರೆ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಇಡೀ ಒಂದು ಜಿಲ್ಲೆ ರೆಡ್ಡಿ­ಗಳ ಒಕ್ಕ­ಲಿಗೆ ಸೇರಿ­ದಂ­ತಾ­ಗು­ತ್ತದೆ.
ಹಾವೇ­ರಿ­ಯಲ್ಲಿ ಸಚಿವ ಸಿ.ಎಂ. ಉದಾಸಿ ಪುತ್ರ ಶಿವ­ಕು­ಮಾರ ಉದಾಸಿ, ಚಿಕ್ಕೋ­ಡಿ­ಯಲ್ಲಿ ಸಚಿವ ಉಮೇಶ ಕತ್ತಿ ಸೋದರ ರಮೇಶ ಕತ್ತಿ ಸ್ಪರ್ಧಿ­ಸು­ತ್ತಿ­ದ್ದಾರೆ. ಕುಟುಂಬ ರಾಜ­ಕಾ­ರ­ಣ­ವನ್ನು ಪ್ರಬ­ಲ­ವಾಗಿ ವಿರೋ­ಧಿ­ಸುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದ ಬಿಜೆಪಿ ಲೋಕ­ಸಭೆ ಚುನಾ­ವ­ಣೆ­ಯಲ್ಲಿ ಅದನ್ನೇ ಮಾಡುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದು, ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಅಸ್ತ್ರ ಗೊಟಕ್‌ ಎಂದಿದೆ.
ಸಂಪಂಗಿ ಪ್ರಕ­ರಣ:
ಬಿಜೆ­ಪಿಯ ಇನ್ನೊಂದು ಅಸ್ತ್ರ ಭ್ರಷ್ಟಾ­ಚಾರ ವಿರೋಧ. ಚುನಾ­ವಣೆ ವೇಳೆ ಬಿಜೆಪಿ ಸಿದ್ಧ­ಪ­ಡಿ­ಸಿದ್ದ ಪ್ರಣಾ­ಳಿ­ಕೆ­ಯಲ್ಲಿ ಭ್ರಷ್ಟಾ­ಚಾರ ವಿರೋಧ ಹಾಗೂ ನಿರ್ಮೂ­ಲನೆ ತಮ್ಮ ಪ್ರಮುಖ ಧ್ಯೇಯ­ವೆಂದು ಘೋಷಿ­ಸ­ಲಾ­ಗಿತ್ತು.
ಬಿಜೆಪಿ ಅಧಿ­ಕಾ­ರ­ಕ್ಕೇರಿ ಕೇವಲ ಐದು ತಿಂಗಳು ಕಳೆ­ಯು­ವ­ಷ್ಟ­ರಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ಶಾಸಕ ಸಂಪಂಗಿ, ಶಾಸ­ಕರ ಭವ­ನ­ದಲ್ಲಿ 5 ಲಕ್ಷ ರೂ. ಲಂಚ ಸ್ವೀಕ­ರಿ­ಸು­ವಾಗ ಲೋಕಾ­ಯು­ಕ್ತ­ರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ­ಬಿ­ದ್ದರು. ಇದು ದೇಶದ ಇತಿ­ಹಾ­ಸ­ದಲ್ಲೇ ಪ್ರಪ್ರ­ಥಮ ಎನ್ನು­ವಂ­ತಹ ಪ್ರಕ­ರಣ. ಇಲ್ಲಿ­ಯ­ವ­ರೆಗೆ ಯಾವುದೇ ಶಾಸಕ, ಸಂಸದ ತಮ್ಮ ಭವ­ನ­ದಲ್ಲೆ ಲಂಚ ಸ್ವೀಕ­ರಿ­ಸು­ವಾಗ ರೆಡ್‌ ಹ್ಯಾಂಡೆಡ್‌ ಆಗಿ ಸಿಕ್ಕಿ­ಬಿ­ದ್ದಿ­ರ­ಲಿಲ್ಲ. ಲೋಕ­ಸ­ಭೆ­ಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಲು ಲಂಚ ಸ್ವೀಕ­ರಿ­ಸಿದ ಪ್ರಕ­ರಣ, ಮತ ಹಾಕಲು ಹಣ ಪಡೆದ ಪ್ರಕ­ರಣ ದೊಡ್ಡ ಸುದ್ದಿ­ಯಾ­ಗಿ­ತ್ತಾ­ದರೂ ಅದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷ್ಯ­ವಿ­ರ­ಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಸಂವಿ­ಧಾ­ನ­ಬ­ದ್ಧ­ವಾದ, ನ್ಯಾಯ­ಮೂ­ರ್ತಿ­ಗಳ ನೇತೃ­ತ್ವದ ಲೋಕಾ­ಯು­ಕ್ತವೇ ಶಾಸ­ಕ­ರನ್ನು ಬಲೆಗೆ ಕೆಡ­ವಿದೆ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಭ್ರಷ್ಟಾ­ಚಾರ ವಿರೋ­ಧಿ­ಸು­ವು­ದಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದ ಬಿಜೆ­ಪಿಯ ಬಣ್ಣ ನಡು­ಬೀ­ದಿ­ಯಲ್ಲಿ ಹರಾ­ಜಿಗೆ ಬಿತ್ತು.
ಸರ್ಕಾರ ರಚ­ನೆ­ಯಾದ ಕೇವಲ ಒಂಭತ್ತು ತಿಂಗ­ಳಲ್ಲೇ ಸಚಿ­ವರು ಮಾಡು­ತ್ತಿ­ರುವ ದುಡ್ಡು ಸ್ವತಃ ಬಿಜೆಪಿ ಕಾರ್ಯ­ಕ­ರ್ತ­ರನ್ನೇ ದಂಗು ಬಡಿ­ಸಿದೆ. ಸಹ­ಕಾರ ಇಲಾ­ಖೆಯ ಭ್ರಷ್ಟಾ­ಚಾ­ರ­ವನ್ನು ಮಹಾ­ಲೇ­ಖ­ಪಾ­ಲರ ವರದಿ ಬಯ­ಲಿ­ಗೆ­ಳೆ­ದಿದೆ.
ಈ ಹಿಂದಿನ ಚುನಾ­ವ­ಣೆ­ಗ­ಳಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ಝಳ­ಪಿ­ಸು­ತ್ತಿದ್ದ ಅಸ್ತ್ರ­ಗಳು ಈಗ ಮಕಾಡೆ ಮಲ­ಗಿವೆ. ಕುಟುಂಬ ರಾಜ­ಕಾ­ರಣ ಹಾಗೂ ಭ್ರಷ್ಟಾ­ಚಾ­ರ­ವನ್ನು ವಿರೋ­ಧಿ­ಸಲು ಅದನ್ನು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ ಮತ್ತು ಜೆಡಿ ಎಸ್‌ಗೆ ಆಪಾ­ದಿ­ಸಲು ಈಗ ಬಿಜೆ­ಪಿಗೆ ಜಂಘಾ­ಬ­ಲ­ವಿಲ್ಲ. ಈಗೇ­ನಿ­ದ್ದರೂ ಹಣ, ಆಮಿಷ, ಜಾತಿ­ಯಷ್ಟೇ ಉಳಿ­ದಿ­ರು­ವುದು.

ಕನ್ನಡದ ಮೊದಲ ಕೇಳು ಕಾದಂಬರಿ `ಸಂಧ್ಯಾರಾಗ'

* ಅನಕೃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನದ ಸಾರ್ಥಕ ಪ್ರಯತ್ನ
* ಎಂಪಿ-3 ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಾದಂಬರಿ ಲಭ್ಯ
* ಡಾಬಿ.ವಿ. ರಾಜಾರಾಂ ನಿರ್ದೇಶನ
ಓದು ಕಾದಂಬರಿ, ದೃಶ್ಯಕ್ಕೆ ಅಳವಡಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ನೋಡು ಕಾದಂಬರಿ ಕೇಳಿದ್ದೀರಿ. ಆದರೆ ಇದು ಕೇಳುವ ಕಾದಂಬರಿ. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಇಂತಹದೊಂದು ಮೊದಲ ಪ್ರಯೋಗ ಮಾಡಿದ್ದು ಅನಕೃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನ.
ಕಾದಂಬರಿ ಸಾರ್ವಭೌಮರೆಂದೇ ಖ್ಯಾತರಾದ ಅ.ನ. ಕೃಷ್ಣರಾಯರ ಅತ್ಯಂತ ಜನಪ್ರಿಯ ಕಾದಂಬರಿಗಳಲ್ಲೊಂದಾದ `ಸಂಧ್ಯಾರಾಗ' ಕೇಳು ಕಾದಂಬರಿಯಾಗಿ ರೂಪಿತವಾಗಿದೆ. ಸಂಗೀತಕಾರನೊಬ್ಬನ ಏಳುಬೀಳು, ಸಂಕಷ್ಟ ಸಲ್ಲಾಪಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡ ಜೀವನ ದರ್ಶನ ಹೊಂದಿರುವ ಈ ಕಾದಂಬರಿ ಸಿನಿಮಾವಾಗಿ ಕೂಡ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿತ್ತು.
ಅನಕೃ ಶತಮಾನೋತ್ಸವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನವು ಇಂತಹದೊಂದು ಸಾರ್ಥಕ ಪ್ರಯತ್ನಕ್ಕೆ ಕೈಹಾಕಿತು. ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಅಲಭ್ಯವಾಗಿದ್ದ ಎಲ್ಲಾ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಮುದ್ರಿಸಿದ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನ, ಜನಪ್ರಿಯ ಕಾದಂಬರಿಯನ್ನು ಸಿ.ಡಿ. ರೂಪಕ್ಕೆ ಅಳವಡಿಸಲು ಮುಂದಾಯಿತು.
ಆಧುನಿಕ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಕೇಳುವುದಕ್ಕೆ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡುವಾಗ, ಕಾದಂಬರಿಯನ್ನು ಕೇಳಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಇದಾಗಿತ್ತು.
ಹೇಗಿದೆ ಇದು?:
ಸುಮಾರು 2 ಗಂಟೆಗಳು ಕುಳಿತು ಆಲಿಸಬಹುದಾದ ಕಾದಂಬರಿ ಇದಾಗಿದೆ. ಕಾದಂಬರಿಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 20 ಪಾತ್ರಗಳಿದ್ದು ಅವೆಲ್ಲವೂ ಪಾತ್ರರೂಪದಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತವೆ. ಆಯಾ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ತಕ್ಕನಾದ ಭಾವಾಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಇಲ್ಲಿದ್ದು, ಕೇಳುಗರಿಗೆ ಆಪ್ತವಾಗುವ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಇದು ಹೊಂದಿದೆ.
ಕಾದಂಬರಿಯ ಏಕತಾನ ಓದಿಗೆ ಬದಲಾಗಿ, ಬಹುಪಾತ್ರಗಳು ತಾವಾಗೇ ಮಾತನಾಡುವ ವಿನ್ಯಾಸ ಇಲ್ಲಿ ನಿರೂಪಿತವಾಗಿದೆ. ಆಯಾ ಪಾತ್ರಗಳಿಗೆ ವಿವಿಧ ಕಲಾವಿದರು, ಸಾಹಿತಿಗಳು, ನಿರೂಪಕರು ಕಂಠದಾನ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಕಾದಂಬರಿಯೊಳಗೆ ಮೈಗೂಡಿರುವ ನಾಟಕೀಯತೆ ಇಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವವಾಗಿದ್ದು, ಓದುವ `ಕಷ್ಟ'ವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುತ್ತದೆ.
ಕೇಳು ಕಾದಂಬರಿಯ ಇನ್ನೊಂದು ವಿಶಿಷ್ಟತೆಯೆಂದರೆ ಸಂಧ್ಯಾರಾಗ ಕಾದಂಬರಿಯಲ್ಲಿ ಲಿಖಿತ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಹಾಡುಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಗೇಯರೂಪ ಪಡೆದಿವೆ. ಹೆಸರಾಂತ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಕಲಾವಿದರು ತಮ್ಮ ಸುಮಧುರ ಕಂಠದ ಮೂಲಕ ಇಲ್ಲಿನ ಹಾಡುಗಳಿಗೆ ಗಾಯನ ರೂಪ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಕೇಳು ಕಾದಂಬರಿಗೆ ಏಕಕಾಲಕ್ಕೆ ನಾಟಕೀಯ ಹಾಗೂ ಸಂಗೀತಾತ್ಮಕ ಗುಣವೂ ಬಂದೊದಗಿದೆ.
ಅನಕೃ ಜೀವನ ಚರಿತ್ರೆಯನ್ನು ಬರೆದ ಸಾಹಿತಿ ಬಿ.ಎಸ್‌. ಕೇಶವರಾವ್‌, ಅಪರ್ಣಾ, ಪ್ರದೀಪ ಕುಮಾರ್‌ ಸೇರಿ ಸುಮಾರು 20 ಮಂದಿ ಕಂಠದಾನ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಸದ್ಯ ನಾಟಕ ಅಕಾಡೆಮಿ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿರುವ, ರಂಗಕರ್ಮಿ ಡಾಬಿ.ವಿ. ರಾಜಾರಾಂ, ಕಂಠದಾನ ಮಾಡುವ ಜತೆಗೆ ಇದನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಎಂಪಿ 3 ರೂಪದಲ್ಲಿ ಈ ಕೇಳು ಕಾದಂಬರಿ ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ ಲಭ್ಯವಿದೆ. ಜೆ.ಪಿ. ನಗರದ ರಂಗಶಂಕರದಲ್ಲಿರುವ ಪುಸ್ತಕದಂಗಡಿ ಹಾಗೂ ಅನಕೃ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನ, ನಂ.57, ಐಟಿಐ ಲೇ ಔಟ್‌, ವಿದ್ಯಾಪೀಠ, ಬನಶಂಕರಿ 3 ನೇ ಹಂತ, ಬೆಂಗಳೂರು-85 ಇಲ್ಲಿ ಸಂಪರ್ಕಿಸಬಹುದು. ಮಾಹಿತಿಗೆ ದೂ:080-26692694ಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಬಹುದು.

ಸಂಸ್ಕೃತಿ ವಿರೂಪ

`ಸಂಸ್ಕೃತಿ ವಿರೂಪ-ಇದು ಬಿಜೆಪಿಯ ಸ್ವರೂಪ' ಹೀಗೆಂದು ಹೇಳಿದರೆ ತಪ್ಪಾಗಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಬಿಜೆಪಿ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಸರ್ಕಾರ ಹಾಗೂ ಸಂಘಪರಿವಾರ ಕೃಪಾಪೋಷಿತ ಸಂಘಟನೆಗಳು ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ದುಂಡಾವರ್ತನೆ, ಅಂದಾದುಂದಿ ಹೇಳಿಕೆ ಗಮನಿಸಿದರೆ ಈ ಮಾತು ಅಕ್ಷರಶಃ ಸತ್ಯ.
ಒಂದು ಜನಾಂಗ, ಸಮುದಾಯ ಅಥವಾ ಒಟ್ಟಾಗಿ ವಾಸಿಸುವ ಒಂದು ಗುಂಪಿನ ಆಚರಣೆ, ಭಾಷೆ, ನಡಾವಳಿ, ಊಟೋಪಚಾರ, ವಿವಿಧ ವರ್ತನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಆ ಸಮುದಾಯ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಬಂದ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಅಥವಾ ವೈಚಾರಿಕ ನಂಬಿಕೆ ಹಾಗೂ ರೂಢಿಗತ ಪದ್ಧತಿಗಳು ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸೇರಿಸಿ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಎನ್ನಬಹುದು. ಆದರೆ ಬಿಜೆಪಿ ಹಾಗೂ ಅದರ ಬೆನ್ನೆಲುಬಾಗಿರುವ ಸಂಘಪರಿವಾರಿಗಳು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುವ `ಸಂಸ್ಕೃತಿ'ಯ ನಿರ್ವಚನವೇ ಬೇರೆ ರೀತಿಯದ್ದು. ಅವರು ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ ಫೋಟೋ ಫ್ರೇಮ್‌ ಹಾಕಿಸಿ ಇಟ್ಟಿರುತ್ತಾರೆ. ಒಳಗಿನ ಫೋಟೋ ಗೆದ್ದಲು ಹಿಡಿದು ಕಾಣದಂತಾಗಿದ್ದರೂ, ಹೊರಗಡೆ ಎಲ್ಲರೂ ಆಸ್ವಾದಿಸಬಲ್ಲ ಸೌಂದರ್ಯ ಹೊಂದಿರುವ ಸ್ಫುರದ್ರೂಪವಿದ್ದರೂ ಅವರಿಗದು ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಎಂದು ಭಾಸವಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಗೆದ್ದಲು ಹಿಡಿದ ಫೋಟೋವೇ ಅವರಿಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಸ್ವರೂಪ/ವಿರೂಪವಾಗುತ್ತದೆ.
ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಸಸ್ಯಾಹಾರಿಗಳು ಹಾಗೂ ಮಾಂಸಹಾರಿಗಳು ಇಬ್ಬರೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಪ್ರಕಾರ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ `ಘೋಷಿತ' ಸಸ್ಯಾಹಾರಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಅಮ್ಮಮ್ಮಾ ಎಂದರೂ ಈ ದೇಶದ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಶೇ.15 ರಷ್ಟು ಇರಬಹುದು. ಅಂದರೆ ನೂರಾಹತ್ತು ಕೋಟಿಯಲ್ಲಿ ಕೇವಲ 15 ಕೋಟಿ ಜನರು ಮಾತ್ರ ಸಸ್ಯಾಹಾರಿಗಳು. ಹಾಗಿದ್ದೂ ಸಸ್ಯಾಹಾರವೇ ಶ್ರೇಷ್ಠ, ಮಾಂಸಹಾರ ಕನಿಷ್ಠವೆಂಬ ತಥಾಕಥಿತ ಆದರೆ ಉದ್ದೇಶಿತ ಮೌಲ್ಯವೊಂದನ್ನು ಬಿತ್ತಿಬೆಳೆಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅದನ್ನೇ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಲಕ್ಷಣವೆಂದು ಪರಿಭಾವಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ದೇವರಿಗೆ ಕೋಣ, ಕುರಿ ಬಲಿ ಕೊಡುವುದು ಅಪರಾಧವೆಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಹಿಂಸೆ ಸಮರ್ಥನೆ/ವಿರೋಧ ಒತ್ತಟ್ಟಿಗಿರಲಿ. ಆದರೆ ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳ ಆಹಾರಪದ್ಧತಿಯೊಂದನ್ನೇ ನಿರಾಕರಿಸುವ ವೈದಿಕ ಶಾಹಿ ಹುನ್ನಾರ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವುದು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲೇ ಎಂಬುದನ್ನು ಗಮನಿಸಬೇಕು.
ರಾಮ ಮಾತ್ರ ಇರಬೇಕು ಬಾಬರ್‌ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಮಸೀದಿ ಇರಬಾರದೆಂಬ ಅಯೋಧ್ಯೆ ದುರ್ಘಟನೆ, ಗುಜ್ಜಾರ್‌ನಲ್ಲಿ ಸತ್ತ ದನದ ಮಾಂಸತಿಂದರೆಂದಬ 9 ಜನ ದಲಿತರ ಚರ್ಮ ಸುಲಿದು ಸಾಯಿಸಿದ ಬರ್ಬರ ಕೃತ್ಯ, ಒರಿಸ್ಸಾದಲ್ಲಿ ಏನೂ ಅರಿಯದ 2 ಮುಗ್ದ ಕಂದಮ್ಮಗಳ ಜತೆ ಪಾದ್ರಿ ಗ್ರಹಾಂಸ್ಟೈನ್‌ ಜೀವಂತ ದಹನ, ಗುಜರಾತ್‌ನಲ್ಲಿ ಮೋದಿ ನಡೆಸಿದ ಜನಾಂಗೀಯ ಹತ್ಯೆ, ಕಂಬಾಲಪಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ 7 ಜನ ದಲಿತರನ್ನು ಜೀವಸಹಿತ ಸುಟ್ಟಿದ್ದು, ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಕ್ರೈಸ್ತ ಚರ್ಚುಗಳ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ, ದೇಶದ ಅನುಪಮ ಸೌಹಾರ್ದ ಕೇಂದ್ರ ಬಾಬಾಬುಡನ್‌ಗಿರಿಯಲ್ಲಿ ವೈದಿಕ ವಿರೋಧಿ ದತ್ತಾತ್ರೇಯನನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನಡೆಸಿರುವ ಹುನ್ನಾರ. . . ಹೀಗೆ ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡುತ್ತಾ ಹೋದರೆ `ಅಸಂಸ್ಕೃತಿ'ಯೊಂದನ್ನು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯೆಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿ, ಅದನ್ನೇ ಹೇರುವ ಧಾರ್ಷ್ಟ್ಯವನ್ನು ಪರಿವಾರ ಮಾಡುತ್ತಾ ಬಂದಿದೆ.
ಇಂಡಿಯಾವು ಏಳೆಂಟು ಧರ್ಮಗಳ, ಧರ್ಮಗಳ ಕತ್ತರಿಗೇ ನಿಲುಕದ ಸುಮಾರು 5 ಸಾವಿರದಷ್ಟು ಜಾತಿಗಳ, ಧರ್ಮ/ಜಾತಿಗಳ ಕಟ್ಟುಪಾಡಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಒಳಗಾಗದ ನೂರಾರು ಬುಡುಕಟ್ಟುಗಳ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ದೇಶ. ತನ್ನದೇ ಆದ ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಭಾಷೆ, ಜೀವನ, ಆಹಾರಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಈ ಎಲ್ಲಾ ಸಮುದಾಯಗಳು ಅನೂಚಾನವಾಗಿ ಆಚರಿಸಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿವೆ. ಪರಸ್ಪರರ ಮಧ್ಯೆ ಕೊಡುಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ ನಡೆದರೂ ತನ್ನದೇ ಆದ ಅಸ್ಮಿತೆಯನ್ನು ಇನ್ನೂ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿರುವುದು ಅವುಗಳ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯ. ಕ್ರೈಸ್ತ ಹಾಗೂ ಮುಸ್ಲಿಮ್‌ ಮಹಿಳೆಯರು ತಾಳಿ, ಕಾಲುಂಗುರ, ಹೂವು ಮುಡಿಯುವುದು ಇಂಡಿಯಾದಲ್ಲಲ್ಲದೇ ಬೇರೆಲ್ಲೂ ಸಿಗದು. ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಎಲೆ ಅಡಿಕೆ ತಟ್ಟೆಗೆ `ತಬಕು' ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಈ ಪದ ಮೂಲತಃ ಉರ್ದುವಿನದಾಗಿದ್ದು, ಸಂಪ್ರದಾಯಸ್ಥ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಬಳಕೆಗೆ ಬಂದಿತೆಂಬುದು ಇನ್ನೂ ಶೋಧನೆಯಾಗಬೇಕಾದ ಸಂಗತಿ.
ಕನ್ನಡ ಜಾತಿ:
ಮೂಡಿಗೆರೆ ತಾಲೂಕಿನ ಎಸ್ಟೇಟ್‌ ಒಂದರಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಯನ ನಡೆಸಲು ಹೋದಾಗ 1/2 ನೇ ತರಗತಿ ಓದುವ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಗೆ ನೀನು ಯಾವ ಜಾತಿ ಎಂದು ಕುತೂಹಲಕ್ಕೆ ಕೇಳಿದೆ. ಆಗ ಆಕೆ ಹೇಳಿದ್ದು ನಾನು `ಕನ್ನಡ ಜಾತಿ' ಅಂತ. ಇದ್ಯಾವುದಪ್ಪ ಕನ್ನಡ ಜಾತಿ ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದಾಗ ಆಕೆ ನೀಡಿದ ಉತ್ತರ ವಿಶೇಷವಾಗಿತ್ತು. `ತುಳು, ತೆಲುಗು, ತಮಿಳು, ಕೊಂಕಣಿ, ಸಾಬರು ಹೀಗೆ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಜಾತಿಗಳವರು ಇದ್ದಾರೆ. ನಾವು ಸ್ವಲ್ಪ ಜನ ಮಾತ್ರ ಕನ್ನಡ ಜಾತಿಯವರು ಇದ್ದೇವೆ' ಎಂದು ವಯೋಸಹಜವಾಗಿ ಆಕೆ ಪೆದ್ದುಪೆದ್ದಾಗಿ ಹೇಳಿದಳು.
ಕನ್ನಡ ಜಾತಿ ಎಂಬ ಪದ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿದೆಯಲ್ಲಾ ಎಂದು ಆಗ ಅನಿಸಿತ್ತು.
ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ವೈವಿಧ್ಯತೆ ಇರುವ ಇಂಡಿಯಾದಲ್ಲಿ ಏಕ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಹೇರುವ ಪಟ್ಟಭದ್ರ ಯತ್ನ ನಿರಂತರವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ.
ಬಿಜೆಪಿ ಸರ್ಕಾರ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೇರಿದ ಮೇಲೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಅವಘಡಗಳು ಇದನ್ನು ಪುಷ್ಟೀಕರಿಸುತ್ತವೆ. ಚರ್ಚ್‌ ಮೇಲೆ ನಡೆದ ದಾಳಿಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿ ಪ್ರತಿಭಟನೆಗಳು ಮೊದಲಾದವು. ಕ್ರೈಸ್ತರು ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಬಂದ್‌ ಕರೆಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸಿ ಶಾಲೆಗೆ ರಜೆ ನೀಡಿದವು. ಆಗಷ್ಟೇ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಚಿವರಾಗಿದ್ದ ವಿಶ್ವೇಶ್ವರ ಹೆಗಡೆ ಕಾಗೇರಿ, ಶಾಲಾ ಮಾನ್ಯತೆಯನ್ನು ರದ್ದು ಪಡಿಸುವುದಾಗಿ ಗುಟುರು ಹಾಕಿದರು. ಶಾಲೆಗಳಿಗೆ ನೋಟೀಸ್‌ ಜಾರಿ ಮಾಡಿದರು. ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯ ಹಕ್ಕು ಸಾಂವಿಧಾನಿಕವಾಗಿ ಬಂದಿದ್ದು, ಅದನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಒಪ್ಪದ ಜನರ ಮೇಲೆ ಕಾನೂನುನ್ನು ಹೇರಲು ಕಾಗೇರಿ ಮುಂದಾದರು. ಅದೇ ಸಂಘಪರಿವಾರದ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಅಥವಾ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ ವಿರೋಧದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಶಾಲೆ ರಜೆ ಕೊಡಿಸಿದಾಗ ಈ ಪ್ರಶ್ನೆ ಎದ್ದೇಳಲೇ ಇಲ್ಲ.
ಕಾಗೇರಿಗೆ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಕಾಳಜಿಯಿದ್ದರೆ ಶಾಲಾ ಬಂದ್‌ಗೆ ಬೆಂಬಲ ಸೂಚಿಸುವ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ವಿರುದ್ಧವೂ ಈ ನೋಟೀಸ್‌ ಜಾರಿ ಮಾಡಬಹುದಿತ್ತು. ಮಂಗಳೂರು-ಉಡುಪಿಯಲ್ಲಿ ವಾರಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಶಾಲಾ ಬಂದ್‌ ನಡೆಸುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೋಗಿದ್ದು, ಆಗೆಲ್ಲಾ ಕಾಗೇರಿ ಮಾತನಾಡುವುದಿಲ್ಲ.
ಇದೇ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ಮುಜರಾಯಿ ಇಲಾಖೆ ಕೃಷ್ಣಯ್ಯ ಶೆಟ್ಟಿ ವರ್ತನೆಯೂ ಇದೆ. ಮುಜರಾಯಿ ಇಲಾಖೆ ದೇವಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಲಾಡು ಹಂಚುವುದು, ಗಂಗಾಜಲ ಹಂಚುವುದು ಏನನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾದರೆ ಮಾರಿಹಬ್ಬದಲ್ಲಿ ಕುರಿ ಹಂಚುವುದು, ಹೆಂಡ ಹಂಚುವುದು, ಈದ್‌ ಮಿಲಾದ್‌, ಬಕ್ರೀದ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಿರ್ಯಾನಿ ವಿತರಿಸಲು ಅವರು ಮುಂದಾಗುತ್ತಾರೆಯೇ? ಸಂವಿಧಾನ ರೀತ್ಯ ಜಾತ್ಯತೀತ, ಸಮಾನತೆ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುವುದಾಗಿ ಪ್ರಮಾಣ ವಚನ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ಸಚಿವರು ಒಂದು ಜನಾಂಗ ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು ಸರ್ಕಾರ/ ಸಾರ್ವಜನಿಕರ ದುಡ್ಡಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೊಳಿಸುವುದು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯೊಂದನ್ನು ಹೇರುವ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲವೇ?
ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರು ಮಂಡಿಸಿದ ಬಜೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ/ ಕೇಳದ ಮಠಗಳಿಗೆಲ್ಲಾ ಅನುದಾನವನ್ನು ಹರಿಯಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಮಠಗಳು ಕೋಟಿಗಟ್ಟಲೆ ಆಸ್ತಿ ಹೊಂದಿ, ಭಕ್ತರ ಧಾರಾಳ ನೆರವಿನಿಂದ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು. ಅವರಿಗೆ ಸರ್ಕಾರ ಹಣ ಕೊಡಬೇಕಿಲ್ಲ. ತಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಣ ಸಂಪಾದಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ಅವಕ್ಕಿದೆ. ಹಾಗೆ ಕೊಡಲು ಸರ್ಕಾರದ ಅನುದಾನ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರ ಸ್ವಂತ ಆಸ್ತಿಯೂ ಅಲ್ಲ. ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ತೆರಿಗೆ ಹಣದಿಂದ ಕ್ರೋಢೀಕರಣವಾದ ಹಣವದು. ಜಾತಿವಾರು ಮಠಗಳಿಗೆ ಹಣವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಗಟ್ಟಿಗೊಳಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಸಂವಿಧಾನ ವಿರೋಧಿ. ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ವಿರೋಧಿ. ಬಡವರಿಗೆ, ಕೂಲಿಕಾರ್ಮಿಕರಿಗೆ, ಕೃಷಿಕರಿಗೆ, ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ನೀಡಬೇಕಾದ ಪಾಲಿನಲ್ಲಿ ಮಠವನ್ನು ಸಾಕುತ್ತಿರುವುದು ಸರ್ವಥಾ ಖಂಡನೀಯ.
ಸಚಿವರೆಲ್ಲರ ದುಂಡಾ ಮಾತುಗಾರಿಕೆ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಿ ಧೋರಣೆಯ ಪ್ರತೀಕವಾಗಿದೆ. ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಷನಲ್‌ ಗ್ಯಾಲರಿ ಫಾರ್‌ ಮಾಡ್ರನ್‌ ಆರ್ಟ್ಸ್‌ ಉದ್ಘಾಟನೆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ವೈದ್ಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಚಿವ ರಾಮಚಂದ್ರಗೌಡರ ವರ್ತನೆಯಂತೂ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ವಿರೂಪವೇ ಆಗಿದೆ.
ಆಧುನಿಕ ಕಲೆ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಸಂಪ್ರದಾಯ, ಪ್ರಾಚೀನ ಪರಂಪರೆಗೆ ಅವಮಾನ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ತಮ್ಮ ಸ್ವಾರ್ಥಕ್ಕಾಗಿ ಸಂಸ್ಕೃತಿ/ ಕಲೆಯನ್ನು ವಿರೂಪಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆಂದು ಸಚಿವರು ಹೇಳಿದರು. ಕಲೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಏನೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಬಾಯಿಗೆ ಬಂದಂತೆ ಮಾತನಾಡಬೇಡಿ ಎಂದು ಕಲಾವಿದರು ಆಕ್ಷೇಪಿಸಿದರು. ಗೌರವಾನ್ವಿತ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿರುವ ಸಚಿವ ರಾಮಚಂದ್ರಗೌಡ ಇದನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುವ ಬದಲು, ಐ ಆ್ಯಮ್‌ ಗೌರ್ನಮೆಂಟ್‌ ಸ್ಪೀಕಿಂಗ್‌, ಫುಲ್‌ ಹಿಮ್‌ ಔಟ್‌ ಎಂದು ಆದೇಶಿಸಿದರು. ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೇ ಅವಕಾಶವೆಂದು ಪೊಲೀಸರು ಕಲಾವಿದರನ್ನು ಹೊರಗೆ ದಬ್ಬಿದರು. ಹಾಗಂತ ಅದೇನು ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಲ್ಲ, ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ, ಕೇಂದ್ರ ಸಚಿವರು ಉಪಸ್ಥಿತರಿದ್ದರು. ತಾನೇ ಸರ್ಕಾರ ಎನ್ನುವ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಗೌಡರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಯಾರು? ಹಾಗಂತ ಅವರೇನು ಜನರಿಂದ ಚುನಾಯಿತರಾದ ಶಾಸಕರೂ ಅಲ್ಲ. ಪದವೀಧರ ಕ್ಷೇತ್ರದಿಂದ ಆಯ್ಕೆಯಾದ ಅಭ್ಯರ್ಥಿ. ಅದಕ್ಕೆ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುವ ಬದಲಿಗೆ ಸಚಿವರು ಅದನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರಲ್ಲದೇ, ತಾನೂ ಮಾಡ್ರನ್‌ ಆರ್ಟಿಸ್ಟ್‌, ಕಲಾತ್ಮಕ ಚಿತ್ರವೊಂದನ್ನು ತೆಗೆದಿದ್ದು, 5 ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು ಬಂದಿವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಗೌಡರ ವರ್ತನೆ ಸಂಘಪರಿವಾರದ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ, ಹೇರುವಿಕೆಯ ದ್ಯೋತಕವಾಗಿದೆ.
ಗೌಡರು ಮಾತನಾಡಿರುವುದಕ್ಕೂ ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಪಬ್‌ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ನಡೆಸಿ, ಯುವತಿಯರ ಮೇಲೆ ದೌರ್ಜನ್ಯ ನಡೆಸಿದ ಶ್ರೀರಾಮಸೇನೆಯ ವರ್ತನೆಗೂ ಯಾವುದೇ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿಲ್ಲ. ಕಲೆ, ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಇವರು ನೋಡುವ ಪರಿಯೇ ಇಂತದ್ದು. ಪಬ್‌ಗೆ ಹೋಗಬಾರದು, ಪ್ರೇಮಿಗಳ ದಿನಾಚರಣೆ ಮಾಡಬಾರದು, ಸ್ಕರ್ಟ್‌, ಚೂಡಿದಾರ್‌ ಹಾಕಬಾರದು ಎಂಬ ಆದೇಶ ಹೊರಡಿಸುವ ಪ್ರಮೋದ ಮುತಾಲಿಕ್‌ನಂತಹ ಮೂರ್ಖನಿಗೂ, ಸಚಿವರ ರಾಮಚಂದ್ರಗೌಡರಿಗೆ ಏನಾದರೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ ಎಂದು ನಾವು ಅಂದುಕೊಂಡರೇ ನಾವೇ ಮೂರ್ಖರು.
ಇದರ ಜತೆಗೆ ಸಾರಿಗೆ ಸಚಿವ ಆರ್‌. ಅಶೋಕ್‌ ಶಿವಮೊಗ್ಗದಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಸರ್ಕಾರಿ ಬಸ್‌ಗಳನ್ನು ಸ್ವಚ್ಛವಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳದ ಚಾಲಕ/ ನಿರ್ವಾಹಕರಿಗೆ ಒದೆಯಿರಿ ಎಂದು ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ಕರೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗೆ ಹೇಳಿಲ್ಲವೆಂದು ಸ್ಪಷ್ಟನೆ ಕೂಡ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಮೊದಲೊಂದು ಹೇಳಿ ಆಮೇಲೆ ಮಾಧ್ಯಮದವರು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆಂದು ಜಾರಿ ಕೊಳ್ಳುವುದು ರೂಢಿಯಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಸಚಿವರೊಬ್ಬರೇ ಈ ರೀತಿ ಕರೆ ನೀಡಿದರೆ ಇನ್ನು ಸಾರ್ವಜನಿಕರು ಏನು ಮಾಡಿಯಾರು? ದುಡಿಮೆಯಲ್ಲೇ ಹೈರಾಣಾಗಿ ಹೋಗಿರುವ ಚಾಲಕರು/ ನಿರ್ವಾಹಕರನ್ನು ಕಾಪಾಡುವುದು ಯಾರು?
ಇಷ್ಟು ಸಾಲದೆಂಬಂತೆ ವಕ್ಫ್‌ ಸಚಿವ ಮುಮ್ತಾಜ್‌ ಆಲಿಖಾನ್‌, ಸಚಿವ ಶ್ರೀರಾಮುಲು ಅವರನ್ನು ಪ್ರವಾದಿ ಎಂದು ಕರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಪ್ರವಾದಿಗೂ, ಗಣಿ ಹಣದ ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಮೆರೆಯುತ್ತಿರುವ ರಾಮುಲುಗೂ ಎಲ್ಲಿಯ ಹೋಲಿಕೆ.
ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟದ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರದೂ ಒಂದೊಂದು ಯಡವಟ್ಟು. ಅಲ್ಪನಿಗೆ ಅಧಿಕಾರ ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ಅರ್ಧ ರಾತ್ರಿಲಿ ಕೊಡೆ ಹಿಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದನಂತೆ ಎಂಬಂತಾಗಿದೆ. ಆಡಿದ್ದೇ ಮಾತು, ನಡೆದದ್ದೇ ದಾರಿ ಎಂಬಂತಾಗಿದೆ ಸರ್ಕಾರದ ವರ್ತನೆ. ಸಚಿವರು ಹೀಗೆ ಹುಚ್ಚಾಪಟ್ಟೆ ಆಡುತ್ತಾ, ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಹೇರತೊಡಗಿದರೆ ಜನರೇ ಮೂಗುದಾರವನ್ನು ಜಗ್ಗುವ ದಿನ ದೂರವಿಲ್ಲ. ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರು ತಮ್ಮ ಸಂಪುಟದ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳಿಗೆ ಕಿವಿಹಿಂಡಿ ಬುದ್ದಿ ಹೇಳದೇ ಇದ್ದರೆ ಜನರೇ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರ ಕಿವಿಹಿಂಡುವ ದಿನ ಬರುತ್ತದೆ.